Co powinnaś wiedzieć o hormonoterapii?

Hormonoterapię stosujemy jako leczenie uzupełniające, mające na celu zapobieganie nawrotom choroby nowotworowej po zabiegu amputacji piersi lub po operacjach oszczędzających pierś. Jest zlecana tylko tym pacjentkom, u których występują tzw. receptory hormonalne w tkance nowotworowej.

Skąd wiemy, że w tkance nowotworowej występują receptory hormonalne?

W celu sprawdzenia obecności receptorów hormonalnych w tkance raka, wykonuje się biopsję guza. Treść pobrana ze zmiany jest później utrwalana i oglądana pod mikroskopem. Lekarz ocenia stopień rozwoju nowotworu oraz ekspresję receptorów estrogenowych i progesteronowych.

Jakie leki stosujemy w hormonoterapii raka piersi?

Najpowszechniejszym lekiem stosowanym w hormonoterapii raka piersi jest Tamoksyfen. Jest to lek o działaniu antyestrogenowym. Wiąże się z receptorami estrogenowymi wewnątrz komórek nowotworowych, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozwoju guza. Oprócz działania na komórki nowotworowe Tamoksyfen wpływa także na komórki kośćca, doprowadzając do zwiększenia gęstości kości (co zapobiega osteoporozie). Kolejnym lekiem o wysokiej skuteczności jest Femara, coraz częściej przepisywany w terapii uzupełniającej raka piersi.

Jakie są skutki uboczne hormonoterapii?

Niestety, mimo swej skuteczności, hormonoterapia przyczynia się do powstawania zakrzepów we krwi (co może prowadzić do zakrzepicy kończyn dolnych) i rozrostu błony śluzowej macicy (co w skrajnych przypadkach może powodować raka trzonu macicy). Wiele kobiet stosujących hormonoterapię skarży się na zaburzenia miesiączkowania, bóle i zawroty głowy, nudności i wymioty.